Hayatı Yeşile Boyamak

Bu yazımda Merve Özcan'ın kaleminden çıkmış, ilk basımı Kutlu Yayınevi'nde Ağustos 2020'de gerçekleşmiş olan Hayatı Yeşile Boyamak adlı şiir kitabından bahsedeceğim.

Bilgisayar mühendisi olan Merve Özcan, hayatı boyunca içinde hep bir yazma isteği olduğunu belirtiyor. Hayatı Yeşile Boyamak da bu arzusunu gerçekleştirdiği kitaplarından biri.

Şair, genel olarak şiirlerden önce kısa yazılar sunuyor bize. Yazdığı yazıların içeriğine uygun olarak da şiirlerini paylaşıyor. Bu yazı ve şiir olayını sevdim, tümüyle şiir okumak bir yerden sonra tekdüze, sıkıcı bir hal alabilir çünkü. En azından benim açımdan öyle. Bu yüzden hoşuma gitti. Şunu da demeliyim ki, yazdığı kısa yazıların bazılarını şiirlerinden daha çok sevdim. Bir başka kitabında sadece denemelerini paylaşabilir belki bizimle. Naçizane önerimdir.

"Firuze benim hayali kahramanım. Bazen terk edilmiş bir aşık, bazen sevip de kavuşamayan bir meczup, bazen tek taraflı sevginin nârına düşmüş bir seyyah... Firuze benim hayata dair şahit olduğum olayların toplamı. Firuze herkes... Bazen genç bir kız, bazen görüp geçirmiş bir ihtiyar... Dedim ya, Firuze benim hayali karakterim... Firuze sevmiş ama sevgisine layıkıyla karşılık bulamamış bu şiirde. Çok sevmiş ama yalansız sevgisi bir beden büyük gelmiş sevdiği kişiye, belki de birkaç beden... Firuze bir masal kahramanı. Şiir bir masala yazılmış. Hayat bir masal değil mi zaten? Sahi, sen söyle Firuze..."

Yazılardan biriydi bu mesela. Benim en sevdiğim kısımlardan biri oldu. Yazarın duru, akıcı bir dili var.

Kitapta yazarın hayali karakterim diye tasvir ettiği Firuze'ye ithafen birçok şiiri var. Bu şiirlerden birini sizlerle paylaşmak istiyorum:

"Ne varsa aşka ve cesarete dair al yanına
Ve öyle git...
Gir Firuze, git artık!
Bencil bir kız çocuğu gibi
En ummadığım yerden vurup hayallerimi
Sen de git...
Dünyanın bütün sabahlarını da al yanına
Sakın unutma ha
Gece yarı uykulu dinlediğim şarkıları, yazdığım şiirleri de unutma...
Aman unutma al yanına
Tak ayrılığın şarjörünü.
Baksana kurşun işlemez benim bedenime
Acılara karşı zırhlı benim umutlarım.
Baksana
Buram buram kederli ellerim
Tutup da ne yapacaksın ellerimden?
Gitmek en kolayı be Firuze
Demek sen de kolayı seçenlerdensin
Demek sen de kalıpların altında ezilip kalbe zerre değer vermeyenlerdensin
Sustur içindeki merhameti
En merhametsiz gidişinle git
Bırak beni!
Sana mı kaldı beni düşünmek
Senin yüreğine ağır beni sevmek...
Git Firuze.
Acımasız bir katil gibi
Sık üzerime sevda kurşunlarını
Öldüğüme emin ol aman ha
Öyle git
Haram sana, sana tek bakış haram...
Sakın geri geleyim deme.
Öldü seni seven
Seni seven gömüldü
Bugün son
Bugün son gündü
Öldü sevgi
Sevgi bugün gömüldü..."

Şiirlerinde en sevdiğim özellik içten bir dilinin olmasıydı. Yazdıklarının çoğunun kendisini yansıttığını düşünüyorum. Zaten kendi dilinden ailesine yazdığı şiirler de kitabın içinde mevcut. Ablasına yazdığı şiirden bu dizeleri de paylaşmak istiyorum:

"Simsiyah gözlerinde masumiyet var abla
Yaşanmışlıklar var yüzünün kıvrımlarında
Yıllar yılı uzanan otuz yaş çizgileri
Sevgi var, kardeş sevgisi var her adımında
Şefkatin var tüm hayatımı saran, sarmalayan
Dinginlik, sakinlik ruh denizinin sularında."

Buradaki tasvirler çok hoşuma gitti. Şiirlerde kullanılan betimlemeler etkileyiciliği arttırıyor. Sadece aynı veyahut benzer anlamı taşıyan kelimelerin art arda kullanılmamasını öneriyorum. "Dinginlik" ve "sakinlik" kelimelerinin yan yana oluşu gibi.

Şairin dizeleri genellikle güzel hisleri çağrıştırıyor. Umutvari kalemiyle insanın içini ferah tutuyor. Şiir denildiğinde akla genel olarak melankolik şeyler gelir, oysa bu şiirler tam tersi. Bu da sevdiğim olaylardan biriydi. Şiir hep üzmez, insanın içini hoş da eder. Hem de çok güzel yapar bunu.

"Düş kırıklıklarını topla
Kaldır yüzündeki o çaresiz ifadeyi
Aynaya bak
Sensin işte, ayan beyan sen
Düştüklerinle, yenildiklerinle
Sevdiklerinle, sevildiklerinle
Hayal kur...
Derin bir nefes al...
Her şeye yeniden başla...
Her yeni güne...
Hep en baştan.
Unutma;
Hayat bazen sıfırdan başlar..."

Bu da o umut dolu şiirlerden yalnızca biriydi.

Kitabı özetleyecek olursak abartılı duygulardan arınmış, akıcı, içten ve güzel bir şiir kitabı diyebilirim. Eğer sizler de bir şiirseverseniz Merve Özcan'ın kitabını okuyabilirsiniz. Kendisine duygularını içtenlikle paylaşmaya devam edeceği bir ömür diliyorum.