Yolcu

Bu yazımda Gülnihal Baki Akgündüz'ün kaleminden çıkmış, ilk basımı Kutlu Yayınevi'nde Nisan 2019'da gerçekleşmiş olan Yolcu adlı kitaptan bahsedeceğim. 

Gülnihal Baki iki kitabı çıkmış bir yazar. İzler adlı kitabında gerçek hayat hikayelerini anlatmışken Yolcu kitabında da şiirlerini okuyucularıyla paylaşmıştır. 

Biliyorsunuz ki bulunduğumuz dönemde şiir kitapları epey meşhur. Ağırlıklı olarak aşk üzerine yazılan şiirlerde dizeler genellikle birbirini anımsatır vaziyette. Yani günümüz şiirleri tekrara düşüyor ve açıkçası pek de bir özen göremiyoruz. Tabii bu her şiir kitabını aynı kefeye koyacağımız anlamına gelmiyor. Yolcu, bana eski şiirlerimizin tadını veren bir şiir kitabı. Anlatım dili kendine has ve tekrara düşmüyor.

"Sen, selam dersin                                                   Ben çiçek olur açarım                                           Sen, halimi sorarsın                                              Hasta yatağımdan çıkarım.                                Gece gündüze döner,                                            Kışım bahardayım der."

Okuduğunuz dizeler Sevdanın Dili adlı şiire ait. Çok naif ve güzel buldum bu kısmı. 

Şair, yer yer kafiyeli şiirlere de yer vermiş. Yağmur adlı şiirindeki bu kıta da kafiyenin en güzel şekilde kullanıldığı kısımlardan biriydi:

"Yokluğunda yeşil göç eyledi katar katar

Sarı sardı her yanı, mevsim sonbahar

Biraz daha gelmezsen güller gibi gönüller de solar

Yağ yağmur, özlemin kor olmuş yürekler yakar."

Yine kafiyeli ve anlam bakımından çok beğendiğim bir başka kısmı sizlerle paylaşmak istiyorum.

"Asil azmazmış, bal da bozulmaz

Uğraşma, bozuk süt maya tutmaz.

Kıyafet içindekini hanım yapmaz,

Boşsa içi kafanın, peruk saklayamaz."

Bu kısım gerçekten de çarpıcı ve güzeldi. Az önce de dediğim gibi bu şiirlerde eski şiirlerimizin havası var. Yani günümüz şiirlerinin birçoğu gibi anlamsız, sadece ağdalı kelimelerle oluşmuş şiirler değiller. Zaten şairin yıllardır yazan biri olduğunu "Lise günlüğümden" notuyla yazdığı birkaç şiirden de anlıyoruz. Belli ki şiirlerle her zaman bağı olan bir edebiyatseverdi. 

"Bir rüyasın sen

Belki hiç gerçekleşmeyecek

Uzaklarda bir gurbetsin

Hiç bitmeyecek.

Ne olursa olsun...

Benim en değerlimsin.

Kim ne derse desin...

Tek hayalimsin."

Şairin lise günlüğünden bir şiirdi okuduğunuz. 

Bu kitapta benim en sevdiğim özelliklerden biri şiirlerin sadece aşk üzerine olmaması, hayatla ilgili diğer konulara da dokunmasıydı. Böylelikle okumak daha keyifli oluyor çünkü art arda aynı konu üzerine okumak bir yerden sonra sıkabilir. Şiirlerin yanı sıra yer yer bazı yazılara da yer verilmişti. Kısa hikaye ve gözlemlerden oluşan bu yazıları beğensem de acaba başka bir kitapta mı olsalardı diye düşünmedim değil çünkü şiirlerle alakalı değillerdi. Eğer yazılar ve şiirler ortak konuları ele alsalardı bir şey diyemezdim ama bu noktada biraz kopukluk olduğunu söylemek istedim.

"Bin insanı dinlesen bin birinci bilmezini bildirir

Kırk kapıdan girsen kırk birinci yolunu değiştirir

Bundan gayrı benim karşıma ne çıkar dersin de 

Anlarsın ki öğrenmenin sonu son nefesledir."

En beğendiğim kısım kesinlikle burasıydı. Altını çizdiğim, kulağıma küpe ettiğim dizeler arasına girdi. Şairi bu anlam dolu şiirleri için kutluyor ve kalemin elinden düşmediği bir ömür diliyorum. Siz okurlara da kaliteli bir şiir kitabı okumak istiyorsanız Yolcu'yu öneriyorum. Esen kalın.

                                                        Aleyna Uluç

                                                       Halkalı - 2020