Halit Yılmaz, Film Şeridi'nde sosyal bir konuyu ele almış, ataerkil zihniyetin nelere yol açtığını etkili bir şekilde okuyuculara sunmuştur. Kitabın konusunu açmak gerekirse ailesini ve memleketini arkasında bırakmak zorunda olan Zeliha ve bu olaya neden olan herkes ve de her şey anlatılıyor denebilir.
Kitaba dair en sevdiğim şeylerden biri yazarın müthiş anlatımı oldu. Betimlemeler o kadar detaylı ve gerçekçi ki okuduğunuz her cümle zihninizde kolaylıkla canlanıyor; kendinizi orada, yer yer Viranşehir'in köyünde, yer yer Kız Kulesi'nde buluyorsunuz. Eski yazarlarımızı aratmayan bu kitapla edebi zevke ulaşıyorsunuz.
Bir diğer sevdiğim şey ise karakterlerin gerçekçi ve detaylı bir şekilde tasarlanması oldu. Babanın ezikliği, annenin pasif hali, dedenin dağları aşan kibri ve daha nicesi okuyucuya geçmekte. Ne düşündükleri, ne hissettikleri ve hatta tüm bunların vücut dillerine nasıl yansıdığı başarılı bir şekilde kaleme alınmış. Bu da yazarın psikolojiye ilgili bir insan olduğunu düşündürdü bana. Öte yandan erkek egemen zihniyetin konu edilmesi ve tüm yanlış algıların gösterilmesiyle de sosyolojik bir yönü var kitabın. Toplumun yapısı incelenmiş ve öğreticilikle anlatılmış.
"İşte babası Ferhat'a dedesinden gelen bu anlayışın bir türevi ile çıkışmıştı. Kız kısmı okusa ne olacaktı, ne gerek vardı tahsile? Nasılsa onların kendi hayatları için tercihleri olmayacaktı ki! Nasılsa hayatlarının çizgisini çekmeye çalışmayacaklardı ki! Aile büyükleri ne derse o film oynanacaktı, şeritten o senaryo akacaktı."
Kitabın bu edebi yanlarının dışında heyecanlı olduğu gerçeğine de değinmeden olmaz. Bir film gibi okuyucuyu içine çeken ve "Acaba ne olacak?" sorularıyla sayfaları çevirten bu kitabı hiç sıkılmadan, aksine büyük bir zevkle okuyacağınızı tahmin ediyorum.
Toplumu ele alan, topluma faydası olan kitapları her zaman ayrı bir yerde tutan bir okur olarak Film Şeridi'ni herkese öneriyorum. Yazara da kalemin elinden düşmediği bir ömür diliyorum.
Aleyna Uluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder