Tuna Akyüz, ilk kitabı olan Hoş Geldin Hayat'ta yazdığı denemeleri derleyip okurlara sunmuştur. Hayata, hayatın içindeki durumlara dair düşüncelerini paylaşmıştır.
Beni bu kitabı okumaya isteklendiren ilk şey kapağı ve de ismi oldu. Kitabın kapağında yazarın kendi resmi mevcut. Bu resim yazarın kişiliğini yansıtır şekilde neşeli, canlı bir havaya sahip. Kapak bütünüyle insanın içini açıyor ve okumaya teşvik ediyor.
Kitabın içeriğini incelediğimize bölümlere ayrıldığını ve her bölümde farklı bir konunun işlendiğini görüyoruz. Bu bölümler arasından altını çizdiğim ve severek okuduğum Yaş Almak isimli bölümü sizlerle paylaşmak istiyorum.
"Yaş aldıkça sevindiğin küçük şeyler, bir önceki yaşının umurunda bile olmayan konular oluyor genellikle.
O zaman "an"ları biriktirmek daha da, daha da önemli oluyor. Bir çocuk kahkahasından sıcacık bir kucaklaşmaya kadar, yağmur kokusundan çok susadığında kana kana bir koca bardak su içmeye kadar...
Hafif esintili bir havada, saçların uçuşurken, iğde kokularını içine çekerek yürümenin verdiği özgürlük ve minnet hissini tadıyorsun mesela... Ve mutsuz anları biriktirmenin, eskilerin deyimiyle ne kadar "beyhude" olduğunu kabul ediyorsun. Bir gün aniden... Öyle birdenbire...
Etrafına bakıp şikayet etmek yerine, şükredeceğin şeylere odaklanmayı öğreniyorsun. Yetişmeyen bir iş, sıkışan trafik, ağrıyan başın, dökülen çaydan bahsetmenin ne saçma, ne boş olduğunu hayat sana öğretiveriyor.
Sen büyüdükçe dertlerin büyümüyor aslında, mutlulukların daha gözüne görünür hal geliyor... Bu yaşımda anlıyorum ki, hayat senin gözüne bir gözlük takıyor illaki... İşte sen, o gözlüğün camlarını ne renge boyarsan etrafı o renk görüyorsun.
Bu bölümü okuduğumda yaşanmışlıklarla tecrübe edinmiş ve hayata dair farkındalıklara ulaşmış bir kalemi okuduğumu hissettim. İnsanın kendine sık sık hatırlatması gereken öğretici cümleler.
Bir başka beğendim paragrafı daha sizlerle paylaşmak istiyorum:
"Her tanıştığımız insan, bizim hayatımızda rol oynar... İnanın tesadüf değildir. Bir insanın hayatına dokunmak, onu dinlemek ve arkadaşlık, dostluk kurmak... Bazen bu vazifelerin sonuna yaklaşırsın çünkü daha fazla kendi hayatında yer almasına vazife edersen bu kez ona ve kendine zarar vermiş olursun. Dostluklar hep bakidir ancak roller vardır... Zamanın akışı belirler."
Burada da yine bir farkındalık söz konusu. Kitabın son kısımlarındaki denemeleri ilk denemelerden daha çok beğendiğimi belirtmeliyim. Kitabın bazı kısımlarında anlatılanların hikaye mi yoksa yazarın yaşantısı mı olup olmadığını anlayamadım. Bu anlatılanlar yerine sadece denemeler olmasını yeğlerdim çünkü biraz kopukluk yaratmış.
Deneme kitabı okumayı sevenlere Hoş Geldin Hayat'ı öneriyor ve yazarı emekleri için kutluyorum. Dilerim yazı hayatına devam ederek okuyucularını farklı dünyalara götürür.
Aleyna Uluç
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder